reservo

rĕ-servo, āvi, ātum, 1, v. a., to keep back, save up, qs. for future use; to reserve (very freq. and class.; cf. repono); constr.: aliquid ( aliquem ) ad aliquid, in aliquid, alicui, with a terminal adv. or absol.

(α).

With ad:

reliquas merces commeatusque ad obsidionem urbis,

Caes. B. C. 1, 36:

philosophorum libros sibi ad Tusculani requiem atque otium,

Cic. de Or. 1, 52, 224; id. Sull. 28, 77:

aliquid ad testes,

id. Rosc. Am. 29, 82:

vitam suam ad incertissimam spem,

id. Sest. 22, 50:

hoc consilium ad extremum,

Caes. B. G. 3, 3 fin.:

ad ejus periculum legiones,

id. B. C. 1, 2:

consulem non ad vitam suam sed ad salutem vestram,

Cic. Cat. 4, 9, 18:

te ad aliquod severius judicium, id. Or. in Tog. Cand. (tom. ii. 1, p. 523 Orell.): vos ad eam rem,

id. Rosc. Am. 52, 151:

testem ad extremum,

id. Caecin. 10, 28:

nonne et hominem ipsum ad dubia rei publicae tempora reservandum?

id. Font. 19, 42 (15, 32):

utinam ad illa tempora me fortuna reservavisset!

id. Off. 2, 21, 75:

se ad majora,

Verg. A. 4, 368.—

(β).

With in:

inimicitiasque in aliud tempus reservare,

Cic. Prov. Cons. 20, 47:

poenas praesentis fraudis in diem,

id. Cael. 24, 59:

partem (stercoris) in pratum,

Cato, R. R. 29:

aliquem in aliud tempus,

Caes. B. G. 1, 53; id. B. C. 3, 60:

aliquos in unum pugnae laborem,

Liv. 7, 7.—

(γ).

With dat.:

natura reservans semina rebus,

Lucr. 1, 614:

illorum esse praedam atque illis reservari,

Caes. B. G. 5, 34:

causam a judicibus praetermissam ipsis (decemviris),

Cic. Agr. 1, 4, 12:

scientiam rei mihi,

id. Or. 48, 160:

tibi se peritura Pergama,

Ov. M. 13, 168:

cetera praesenti sermoni,

Cic. Q. Fr. 2, 8, 1; id. Mur. 21, 45:

ista judicia melioribus meis rebus,

Liv. 3, 51:

se temporibus aliis,

Cic. Planc. 5, 13:

me Minucio et Salvio,

id. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21:

nos reipublicae,

Liv. 25, 6:

te non urbi sed carceri,

Cic. Att. 1, 16, 9:

cui te exitio,

Verg. A. 5, 625:

incolumem Pallanta mihi si fata reservant,

id. ib. 8, 575:

se judiciis posterorum,

Quint. 11, 1, 10:

supplicia alicui,

Stat. Th. 8, 121.—

* (δ).

With a terminal adv.:

quid hoc homine facias? aut quo civem importunum reserves?

Cic. Sest. 13, 29.—

(ε).

With a simple object, to keep from perishing, to save, preserve (very rare):

vide ne, cum velis revocare tempus omnium reservandorum, cum qui servetur non erit, non possis,

Cic. Fam. 5, 4, 2 Orell. N. cr.; cf.:

partum reservare,

Cels. 2, 8 med.:

reservatis Haeduis atque Arvernis,

Caes. B. G. 7, 89 fin.:

hominem,

Tac. H. 4, 42 fin.:

gladiatores,

Suet. Caes. 26:

quaesitique tenax et qui quaesita reservent,

Ov. M. 7, 657.